Gerçeğin Gelişi

Her Şey olmaya BİR kala geldi AŞK…
Ateşe vermeden önce BEN’i,
Ruhuma fısıldadı gerçeği..
Ve yanarken dedi ki:
Korkma! Ben Sen’im,
Ateşe verdiğim kendi benliğim..
Yanarken seninle iç içe,
Sen ve Ben karışacak birbirine…
Sonra üfledi ruhuma sonsuzluğun nefesini
Ve dağıldım hiçliğe,
Kaybettim bedenimi…
Kör, sağır, dilsiz ve bedensizken sonsuzluğun içinde
Kalbim gördü, duydu ve konuştu Bir’denBir’e...
Dedi ki: Sen HER ŞEY’sin
Her bedende ve her surettesin..
Dedi ki: Sen SEVGİ’sin
Sonsuz varoluşun sebebisin..
Sustu…
Ve sonsuzluğa dağılmış varlığım,
Hiçliğin içinde HER ŞEY oldu
Ve her şey BİR olup varoluşum AŞK oldu