Korkma, anlat hikayeni
Her yalan kendi gerçeğini bulur zamanla
Ve bir gün her gerçek yalana dönüşür nasıl olsa…
Korkma, dök içini
Böyle dinleyen bulamazsın bir daha
Gerçeği yalana,
Yalanı yaşamına karıştırıp anlat, susma!
Kendi içine dön, gölgene sığınıp saklanma
Utanma duygularından, utanma!
Hayat hep özgürdür aslında, düşler gibi
Biz düş kurabilmek için kandırdık kendimizi
Sonra kendimiz de inandık kendi yalanımıza
Ve kaptırdık kendimizi bu ilginç oyuna…
Korkma anlat, hepimiz körebeydik bir zamanlar
Kendimizi aradık gözlerimizi açmadan
Ayrıldık ve saklandık kendi ruhumuzdan
Sonra karanlığa alışıp,
Korktuk kendimizi bulmaktan…
Korkma, hatırla bildiğini ve dök bana içini
Asla oynayamazsın artık bu oyunu eskisi gibi
Çık artık saklandığın yerden ve yeni bir oyun yarat
Hepimizi sobeledi gizlice, bu şakacı hayat…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder