THE SIR :)

Sır, sonsuzluğun bilgisini taşımasına rağmen çok basitti..

Sır, sonsuzluğun gücünü taşımasına rağmen, apaçık ortadaydı..

Sırrın en büyük sırrı SIR OLMAMASIYDI.. :D

HER ŞEY BİR..

Gerisi,  ''İlim bir noktadır, onu çoğaltan cahillerdir'' cümlesinde olduğu gibi, bu bilgiyi idrak etmek için çoğaltılmış düşünceler, deneyimler, duygular, cümleler vs..

Gerçek yine de hala tek.. Basit, açık ve net..

HER ŞEY BİR : Tüm sonsuzluk birbiriyle bağlantılı

HER ŞEY BİR: Hiç kimse ve hiçbir şey senden ayrı değil

HER ŞEY BİR: Ben senim, sen de bensin

HER ŞEY BİR: Sen her şeysin

Dilediğimiz gibi çoğaltabiliriz bu bilgiyi, idrak edebilmek için.  Kütüphaneler dolusu kitaplar yazabiliriz, okuyabiliriz; tek gerçeği söyleyen. Ömürler geçirebiliriz arayışla zaten olduğumuz şeyi bulmak için.. Varacağımız nokta tek:  HER ŞEY BİR..

Ve şu an burada, dünyada yaşadığımız her şey, bu bilgiyi, bu gerçeği idrak edebilmek için..

Ve bu öyle güçlü bir istek ki, acı çekmeyi, mutsuzluğu, suçluluğu, ayrılığı, korkuyu, nefreti, kıskançlığı, öfkeyi; içimizi yakan tüm bu duyguları yaşamayı göze alıyoruz. Bu öyle güçlü bir istek ki, gerçeği aramaktan hiç vazgeçmeyelim diye huzursuz senaryolar yaratıyoruz.

HER ŞEY BİR.. Bunu kalbimiz biliyor. Peki aklımızla idrak edip, bu gerçeği yaşayabilmek için daha ne kadar acı çekmemiz gerekiyor? : )

HER ŞEY BİR..  Ve o SEVGİ.. Yani sen, yani ben, yani her şey.. Her şey sevgi ve sen her şeysin..

Yürüdüğün yol, bastığın toprak, rüzgarda sallanan ağaçlar, böcekler, kuşlar, insanlar… yüzünü nereye dönsen gördüğün SEN’sin..  Ve SEVGİ’nin yüzü sana bakan..  Bırak içindeki ışık aksın sonsuzluğa.. Ne ışığı aramana, ne aydınlanmak için uğraşmana, ne kendini her şeyi sevmeye zorlamana gerek yok. Sen zaten O’sun; SEVGİ’sin, IŞIK’sın.. Sadece bırak ortaya çıksın.. Seni yoran aramak değil, kendini saklamak.. Mutsuzluğunun nedeni olduğun gibi değil, olmadığın gibi davranmak..

Kızgınlık, kıskançlık, nefret, kin, öfke, hırs çaba gerektirir. Haklı olmak, üstün olmak, en iyi olmak, yönetmek, yönlendirmek, kontrol etmek çaba gerektirir. Üzgün olmak, mutsuz olmak, suçluluk duymak, acı çekmek çaba gerektirir. Tüm bunları bıraktığında, vazgeçtiğinde, direnmediğinde, kabul ettiğinde kendiliğinden ortaya çıkar sevgi.  Hiç çaba göstermene gerek kalmadan çıkar ortaya. Ve sadece seversin.. O kadar çok seversin ki, sevmek bile diyemezsin buna, sadece OLMAK’tır yaptığın..

HER ŞEY BİR.. Ve o SEVGİ.. Yani sen, yani ben, yani her şey.. Her şey sevgi ve sen her şeysin..