Issız Bir Adada Olduğunu Hayal Et

Issız bir adada olduğunu hayal et
Kimsin sen? Başkaları olmadan...
Ya da başkalarına gösterdiğin, gerçekten sen misin?
Dünyada senden başka kimse olmadığını düşün ya da..
O zaman kim olurdun?

Gözlerinin Arkasından Kim Bakıyor?

-Gözlerinin arkasından kim bakıyor?
-Ben..
-O zaman seni tanımlayıp, senin baktığını bilen kim?
-Ruhum mu?
-Ruhunun varlığını hisseden kim?
-Bilmiyorum, içimdeki bir ses..
-O sesi duyan kim?
-Ben..
-O halde içindeki bu diyaloğa şahit olan kim?
-Zihnim mi?
-Zihnini algılayan kim?
-Daha derindeki bir şey gibi..
-O daha derindeki bir şeyi hisseden kim?
-İçimde kaç kişi var benim!?
-İçini algılayan, içindeki kalabalığı fark eden kim?
-İçimde olup biteni gözleyen... hımm..gözlemci! Gözlemci mi?
-Ama hala o gözlemciyi fark edip tanımlayan var. O kim?
-İçimdeki Tanrı!
-Bunlar ezberlenmiş, kaçamak cevaplar gibi geldi bana :)
-Tanrı içimizde değil mi? İşte tüm bunların farkında olan da içimdeki tanrı..
-Peki İçindeki tanrının farkında olan kim?
-Ben.. Böylece içimdekileri ikiye düşürdük en azından :)
-Bana hala ikinizin de farkında olan ve ''içimdeki tanrı'' ve ''ben'' dediğini tanımlayan bir üçüncü daha olması gerekiyor gibi geldi :))
-Haklısın.. Bir şeyi tanımlamak için, onun dışına çıkmak gerekir.
-Evet.. Tıpkı suyun içindeyken ıslak olduğunu fark edemediğin gibi.
-O zaman tüm bunları tanımlayıp farkında olan kim?
-Gözlerinin arkasından kim bakıyor?

Kendini Sev

Sana küçük bir çocuk, hatta bebek emanet edildiğinde ona nasıl davranırsın? 
Küçük ve masum olduğu için, hoşgörülü, sevgi dolu olursun, yaptığı hataları öğrenme sürecinin bir parçası olarak görürsün, yargılamazsın, kızmazsın, şefkat duyarsın, seversin.. 
İşte kendini de öyle düşün.. 
Sen, sana emanet edilmiş muhteşem güzellikte ve masumlukta bir bebeksin. 
Buna göre davran kendine, buna göre yargıla.. yargılayabilirsen tabi, kızabilirsen.. 
Sadece sevebilirsin kendini böyle baktığında ve diğerlerinin içindeki emaneti, o masum özü de görebilirsin..

Hiçbir Şey Belirlenmiş Ve Kesin Değil

Bugün aklımızın kabul etmediğini, başka bir zaman kabul edebilir yine o aynı akıl.. 

Ya da kalbimiz, bugün hayır dediğine, yarın evet diyebilir. 

Çünkü bu anlamak ve sevmek üzerine kurulu bir yolculuk.. 

O yüzden hiçbir şey belirlenmiş ve kesin değil. 

Kesin olarak bilebileceğimiz tek şey bu...